Sawadee krap allemaal!

Vanuit een zeer warm Bangkok nemen we jullie nog even mee naar onze laatste avonturen in Thailand.

Nadat Carolien uit het ziekenhuis werd ontslagen hebben we een herstel en relax periode ingelast. Na aankomst in Bangkok zijn we doorgereisd per bus naar Jomtien, dit ligt naast Pattaya en er is strand, toerisme, gogo bars en een fantastisch zonnetje. Hier zijn we terecht gekomen bij een klein ressort met een Nederlandse eigenaar die ons een mooie aanbieding deed om een kleine 2 weken te ontspannen. We hebben een scootertje gehuurd, zonnebrand factor 30 gescoord en lekkere drankjes voor in de koelkast. Kortom genieten en ’s avonds barretjes bezocht en genoten van de toeristen hier. Na een dikke maand de enige toeristen te zijn geweest op Sumatra was dit best een aangename afwisseling. We konden weer eens Nederlands en Engels communiceren en er waren weinig misverstanden.

De Nederlandse eigenaar nam ons ook mee op een scooter toertje door de omgeving. Op een gegeven moment kwam er een straatverkoper voorbij met een kar gebakken insecten. Dit is een normaal Thai’s maaltje, maar voor ons was dit tot dat moment de ver van mijn bed show.

Hij bestelde een zakje sprinkhanen en vroeg of we dit al eens gehad hadden. “Neeeeee” zeiden we in koor, maar waren wel nieuwsgierig. Knop om, en happen maar in de sprinkhaan. Ze waren gekruid en niet heel slecht. Het psychische is het lastigste deel, maar hierna vroeg hij de verkoper om zijderupsen en krekels. Ogen dicht, mond open en kauwen maar. Hierna maar een biertje om het e.e.a. aan smaak weg te spoelen, maar enigszins trots op onszelf om het geproefd te hebben!

Na de kleine 2 weken van ontspanning, zon en gezelligheid vervolgden we onze reis naar de provincie Isaan voor een groots olifantenfestival waar we al lang naar uitgekeken hebben. We pakten de bus voor een 6 uur durende tocht naar Khorat, om de volgende dag met de trein naar bestemming Surin door te reizen. Lopend van station naar hotel zagen we voor het stoplicht een vrachtwagen staan met 3 olifanten achterin de bak. We waren in de juiste plaats aangekomen!

Het olifantenfestival in Surin wordt elk jaar gehouden met ca 300 olifanten uit de omgeving. De verering van de olifanten houdt o.a. in: parades door de stad met praalwagens met daarop olifanten gemaakt van fruit en groenten, lokale dansgroepen, een olifantenshow in het stadion, en het grootste ontbijtbuffet ter wereld voor deze giganten.

We hadden de dag voor het olifantenontbijt ingecheckt in ons hotelletje, en stonden de volgende ochtend om 8 uur klaar voor het spektakel. We waren mooi op tijd om een plekje op de tribune te bemachtigen. Na wat toespraken en optredens van Thaise dansgroepen kwamen de olifanten in optocht aangelopen. Ze deden een rondje om een monument, om vervolgens naar het feestmaal door te lopen wat op een buffet van ongeveer een halve kilometer lang op straat was opgesteld. Wij besloten om achter de olifanten aan te lopen de straat in waar het ontbijt opgesteld was. Daar stonden we dan, midden tussen deze indrukwekkende reuzen..! Overal waar we keken liepen olifanten, en je hoort ze niet aankomen met hun zachte voeten, dus het was uitkijken geblazen. De mahouts parkeerden hun olifanten hier en daar langs het buffet waar de olifanten zoveel mogelijk fruit en groeten met hun slurf naar binnen propten. Het ontbijt bestond uit ananas, meloenen, mais, suikerriet, courgettes en een soort knollen. Ook wij konden eten pakken en aan de olifanten voeren. Er was een prima sfeer en af en toe kwam er een slurf van rechts waarbij we snel aan de kant sprongen. Gelukkig lopen ze niet zomaar over je heen, daar zijn ze te goedmoedig voor.

De volgende dag waren we nieuwsgierig waar ze die 300 olifanten verstopt hadden in de stad. Wat navraag leerde dat ze bij een militaire basis ondergebracht waren. Na een flinke wandeltocht kwamen we daar aan. Bij de poort vroegen we aan een meneer met een groene helm waar de Changs (olifanten) waren. Met nauwelijks Engels en wat hulp van andere helmen wisten we dat ze verderop de basis waren, maar hoe daar te komen was lastig uitleggen. Toevallig stond er een 4x4 auto bij de poort en de helm vertelde hen in het Thai dat deze farang (buitenlanders) naar het Chang kamp wilden. De helm sprong op een scooter, wij mochten in de 4x4 gaan zitten en als colonne tuften we achter de scooter aan over het militaire terrein. Zo kwamen we uiteindelijk in een bosrijk gebied uit waar de eerste olifanten onder de bomen in zicht kwamen. We stapten uit en bedankten iedereen voor de fantastische hulp.

Er kwam net een grote vrachtwagen aan die suikerriet rondbracht voor de olifanten. De mahouts en hun families verbleven in simpel opgezette tentenkampen verspreid over de omgeving, allemaal in de buurt van hun olifanten die allemaal met een ketting om hun voorpoten aan een boom vast stonden. We weten niet of ze altijd aan de ketting staan of dat dit alleen zo was in dit tijdelijke verblijf. We hebben een tijdje rondgelopen over het gebied en overal waar we keken stonden grote en kleine olifanten hun suikerriet te eten en werd bij de tenten hier en daar eten bereid op kampvuurtjes. Het was een prachtige ervaring om te zien hoe men met de dieren samenleeft.

Nadat we weer naar de uitgang van de basis liepen zagen we dat er een avondmarkt opgesteld stond. Overal kramen met eten, heerlijke geuren en kleding en we besloten om wat te eten en een ice coffee te nemen. Lopend terug naar ons hotel zagen we in het donker op straat veel olifanten lopen met toeristen erop. Op die manier wordt wat extra geld verdiend voor het onderhouden van de olifanten natuurlijk. Gelukkig staat deze samenleving er wel om bekend hun olifanten met respect te behandelen, dus daar gaan we dan maar vanuit.

Op zondag gingen we naar de show in het stadion. Aan de ene kant waren de tribunes voor de farang en aan de andere kant van het veld de tribunes voor de lokale mensen. De kaartjes voor de farang waren natuurlijk veel duurder, maar op die manier kan dit evenement bekostigd worden en blijven bestaan. Er waren diverse optredens: naspelen van oorlogen met de olifanten, dansgroepen, voetballen met de olifanten en een circusachtige voorstelling waarbij de olifanten schilderen, darten, hoelahoepen, op hun achterpoten staan enzovoort.

Na vier dagen olifanten te hebben gezien was het tijd om per trein naar Bangkok te vertrekken. We wilden ook nog veel in en om Bangkok zien, dus hebben we in de laatste week in drie hotels in verschillende wijken geslapen. Op die manier hebben we veel van de stad en omgeving gezien. De floating market, kledingmarkten, het oude centrum van Ayuttaya, Khoa san road, boot over de rivier naar een aantal tempels en nog wat shoppen stond op het programma.

Eerst zijn we naar Pratunam market gegaan, een van de grootste kledingmarkten van Bangkok. Zoveel kleren in kronkelende steegjes en winkelcentra met tig verdiepingen heb je nog nooit gezien. Mooie prijsjes maar een discutabele smaak in mode, dat moet gezegd worden…

De dag erop zijn we verhuisd naar een hotel nabij Khao san road, een bekend backpackers gebied met veel gezelligheid en barretjes. Hiervandaan liepen we zo naar de Chao Praya rivier om daar per boot (die net als bussen werken) de omgeving en een aantal tempels te bekijken. Na een heerlijke Thaise curry in het noorden van de stad liepen we zo weer het centrum in. ’s Avonds boekten we alvast een tripje naar de floating market en een andere bijzondere markt voor de volgende dag. Daarna konden we weer heerlijk genieten van de avondmarkten, een pannenkoek met banaan en nutella en een koud drankje op het terras.

De volgende ochtend werden we alweer vroeg opgepikt door een minibusje. De eerste stop was de Maeklong Railway Market die op en rond een spoorlijn gehouden wordt. Je loopt over het spoor en er is overal groente/fruit/kleding/vis/vlees te krijgen. Maar als de trein komt toetert deze even en klappen de marktlui de luifels in en verschuiven hun waren naar de zijkant. De trein sluipt dan over de rails richting het station dat 400 meter verderop is. Zodra de trein voorbij is wordt alles binnen enkele seconden weer uitgeklapt en is het net of er niets gebeurd is. Zeer bijzonder om te zien! Gelukkig is deze markt (nog) heel puur en helemaal niet toeristisch.

Hierna stapten we in om naar de beroemde Damnoen Saduak Floating Market te gaan. Hier bestaan de kraampjes op en langs het water helaas wel voornamelijk uit souvenirs voor toeristen. Op het water is het een drukte van jewelste met toeristen en Thai die hun (etens)waren aanbieden. Aansluitend zijn we met een boot naar een andere locatie gevaren waar ons busje weer klaarstond om naar Bangkok terug te keren.

Na twee nachtjes in het backpackersgebied was het tijd voor ons laatste hotel, een 5* boutique hotel in Siam waar we een mooie aanbieding voor gevonden hadden. We kwamen aan met de taxi (hier zeer goed te betalen) bij het hotel waar een oude Rolls Royce voor de deur stond en mannen met handschoenen aan, zal wel kloppen dus… Alles was in jaren ’20 stijl en aan ieder detail was aandacht besteed. Het was net of we in een oude film waren beland. Onze kamer was al gereed en na het inchecken was het tijd voor het zwembad op de 19^e verdieping. Lekker liggen, wat lezen en af en toe het zwembad induiken. Wat een leven.

’s Avonds nog met de metro naar MBK gegaan (groot winkelcentrum) om wat te shoppen, maar inmiddels wisten we wat prijzen op straat waren dus dit was niet heel interessant voor ons. Tja, je kan het maar 1 keer uitgeven….

De volgende dag besloten we met een minibusje naar Ayutthaya te gaan, ruim een uur rijden vanaf Bangkok. Dit was de oude hoofdstad van het koninkrijk voor deze naar Bangkok werd verplaatst, en er zijn nog veel overblijfselen van te vinden uit die tijd, verspreid door de stad. Ayutthaya werd in 1991 door UNESCO tot werelderfgoed verklaard.

Omdat alle bezienswaardigheden zo verspreid lagen besloten we fietsen te huren, en zo trapten we met 34 graden de stad rond. Er ligt een 37 meter lang en 8 meter hoog Boeddha beeld, eindigend met gelijke tenen, een teken van verlichting en schoonheid. Wat ook heel bijzonder is om te zien in de Wat Mahathat tempel is een Boeddha hoofd dat is vergroeid met de wortels van een boom. Men zegt dat de rest van het beeld is verpulverd door de wortels (zie foto).

Terug in Bangkok genoten we lekker van de luxe van onze hotelkamer (o.a. groot bad!), en de volgende dag was een ouderwetse luierdag. De percolator met verse koffie pruttelde om 11 uur en de iPod werd op het audio systeem gezet, yoghurtje erbij van de 7Eleven; lekker huiselijk.

Vandaag mochten we iets later uitchecken, en nu zitten we nog lekker bij het zwembad te chillen totdat we vanavond weer op het vliegtuig stappen naar de volgende vakantiebestemming: Nederland.

Een mooi feest in een geweldig hotel in Bergen staat op het programma en zoveel mogelijk vrienden/vriendinnen/familie zien. Het zal niet te doen zijn om iedereen te zien maar wie weet tot heel snel! En voor anderen tot het volgende blog vanuit Vietnam waar de eerste 3 weken mijn ouders (Guido) ons vergezellen.

Terwijl Azië zich opmaakt voor de kerst in korte broek, maken wij ons op voor een koude sinterklaas viering…

P.S. ons verlanglijstje is: pepernoten, heerlijk bruin brood, belegen kaas, alle stamppotten, snert, met worst, oliebollen, patatje met, knappe bak koffie en een gevulde koek erbij.