Wij zijn inmiddels echt aan de andere kant van de wereld beland met maar liefst 12 uur tijdsverschil. Vanuit Nieuw-Zeeland zullen wij jullie eerst nog even meenemen langs onze afgelopen avonturen in Australië.

Eigenlijk waren we daar per toeval terechtgekomen, want na vier maanden Azië zochten we een ticket naar NZ maar die waren vrij duur. Via Australië bleek goedkoper, en als je daar dan toch bent, waarom dan niet even genieten van dat mooie land!

We kwamen aan in Adelaide waar we een gedeeld appartementje hadden in het centrum. Jammer genoeg was het er vrij fris en een beetje grauw, maar prima weer om een wijntourtje te doen. De beroemde Barossa vallei ligt vlakbij de stad, waar onder andere de wijngaarden van Jacobs Creek liggen (ook bij AH verkrijgbaar) en Mc. Guigan. ’s Ochtends vroeg werden we opgehaald met een busje en om een uur of 10 hadden we ons eerste wijntje al geproefd bij Jacobs Creek. Na veel interessante informatie en verschillende wijnen geproefd te hebben gingen we door naar het volgende wijnhuis. Halverwege de tour kregen we een heerlijke Ozzie barbeque voorgeschoteld met o.a. kangaroe vlees, jammie!

Tegen het einde van de wijnovergoten middag werd onze inmiddels erg vrolijke groep weer teruggereden naar Adelaide.

De volgende twee dagen verbleven we in een youth hostel in het knusse Glenelg, wat direct aan het strand van Adelaide ligt. Het weer knapte gelukkig al lekker op. Uiteindelijk hebben we een goede prijs kunnen vinden voor een huurauto, en kon de tocht richting Sydney beginnen!

De eerste dag bezochten we het Cleland Wildlife park, waar allerlei Australische dieren semi-loslopen. Vooral de rondhoppende kangaroo’s waren erg leuk en omdat ze gewend waren aan mensen kon je ze voeren, en lieten ze zich voorzichtig aaien en knuffelen. Nooit geweten dat ze zo ontzettend zacht zijn! Koala’s en Wombats hebben we er ook gezien, maar die zaten wel in een omheind gebiedje waar je niet bij kon.

Vanaf het park reden we weer richting de kust waar we een paar nachten op een camping in een stacaravan geslapen hebben bij het strand, om lekker van de inmiddels volop aanwezige zon te kunnen genieten. De eerste dag hadden we ons goed ingesmeerd en hebben we twee uur over het uitgestrekte strand gewandeld. Toen we terugkwamen merkten we echter dat we ondanks de zonnebrand toch erg verbrand waren! We wisten dat de zon erg fel is in Australië, maar hebben het toch weer onderschat… De volgende dag moesten we dus de hele dag in de schaduw blijven helaas, maar ook in de schaduw is het leven mooi met goed gezelschap, boeken, lekkere hapjes, drankjes, en er zijn ook altijd nog een heleboel foto’s om uit te zoeken…

Van de kust zijn we weer een heel eind landinwaarts gereden, door prachtige landschappen naar Halls Gap in natuurpark The Grampians. Na wat zoeken vonden we een luxe vrijstaand huisje voor onszelf waar we een mooie prijs voor bedongen hadden. Er zat zelfs een grote jacuzzi in en een eigen bbq plaats en alle andere gemakken die je maar kunt bedenken. Halls Gap zelf is maar een klein plaatsje, eigenlijk meer een uitvalsbasis om van daaruit de watervallen en bergpieken van het gebied the Grampians te ontdekken. De eerste dag hebben we dan ook op indrukwekkende overhangende rotsen gestaan met kilometers verre uitzichten en zijn we afgedaald in een kloof met prachtige watervallen. Ook de tweede dag hebben we een hoge piek beklommen, maar daarvoor moesten we vroeg opstaan om voor de hitte weer terug te zijn. Toen we terugkwamen was het inderdaad al goed heet en hebben we de jacuzzi gevuld met koel water om lekker af te koelen. Het werd die dag 39,4 graden en we waren van plan te barbecueën maar het was gewoon te heet om buiten te zijn dus zijn lekker in de airco binnen gebleven. Dan maar het vlees in de koekenpan bakken.

Gelukkig hadden we ook airco in de auto, want de volgende dag moesten we weer een flink stuk rijden door de hitte, een stuk door het binnenland en weer terug naar de kust om het eerste stuk van de beroemde Great Ocean Road te rijden. In Port Campbell vonden we een prima guesthouse waar we incheckten, gauw omkleden en nog even van de middagzon genieten op het strand in de baai. Aan de kust stond gelukkig een koel briesje dus was het met 37,5 graden nog wel te doen.

De volgende dag hadden we weer een prachtige rit over het tweede deel van de Great Ocean Road. Hier zagen we o.a. de 12 apostelen, de beroemde zandsteenrotsen die voor de kust uit zee steken en een fotogeniek plaatje vormen. Van de oorspronkelijk negen(!) rotsen zijn er nu nog acht over. Daar zagen we ook een zeer giftige tijgerslang wegkruipen tussen de graspollen…

Verderop langs de route sloegen we af naar een historische vuurtoren, en werden we positief verrast. Langs de weg zagen we auto’s stil staan en stonden mensen omhoog de bomen in te kijken. Het bleek er vol te zitten met koala’s! Ze hingen lekker over een tak te luieren of zaten lekker in de vork van een boom en trokken zich weinig aan van de mensen om hen heen. Heel bijzonder om die gewoon in het wild in bomen langs de weg te zien zitten!

Daarna moesten we langzamerhand weer op zoek naar accommodatie voor de nacht, maar op deze toeristische route midden in het hoogseizoen bleek dat toch erg tegen te vallen. We reden van dorp naar dorp, maar het enige dat steeds beschikbaar was kostte een vermogen, als we al iets vonden dat beschikbaar was… Uiteindelijk vonden we een prima motel in Geelong, wat vlakbij Melbourne ligt, en konden we uitrusten van een lange rit en veel indrukken.

De volgende ochtend verhuisden we naar een B&B die wat meer in het centrum lag, en lekker dicht bij het strand. Dat was wel nodig, want de temperatuur liep deze dag op tot maar liefst 42,5 graden! Ik denk dat we de halve dag in de zee gestaan hebben, en de andere helft in de schaduw want in de zon voelde het aan als een hete grill. Onze nieuwe accommodatie was echter een historisch pand waar geen airco was, en binnen wilde het maar niet afkoelen. We hebben dus maar tot laat op ons balkon zitten wijntjes drinken, maar moesten op een gegeven moment toch naar bed. Pffff met twee ventilatoren toch nog een beetje geslapen gelukkig.

En toen, op naar het mooie Melbourne! Maar ja, zoals jullie op tv misschien wel gehoord hebben: daar was het niet minder met de hitte, dus maar weer op naar het strand! Wat een leven he..? Maar met 44 graden (in de schaduw) is het toch wel heftig hoor.

De volgende dag was het ineens 20 graden koeler, en dus prima weer om weer eens iets anders te zien dan het strand. We besloten naar de paardenraces te gaan, wat een hele grote sport is in Australië. Erg leuk om mee te maken. Veel keurig geklede mensen, sommigen hadden picknickspullen mee, de ranke racepaarden werden geshowd voor de race, overal kon je eten en drinken kopen, en wedden op je favoriete paard. Wij zetten natuurlijk ook steeds een paar dollar in, want dan zijn de races veel spannender om naar te kijken. We hebben wat verloren en wat gewonnen, maar het was vooral ook erg leuk om mee te maken.

De volgende dag zijn we naar het centrum van Melbourne gegaan. Wát een leuke stad is dat! Historische gebouwen en moderne architectuur wisselen elkaar af, hoog niveau straatartiesten, graffiti kunstwerken in daarvoor aangewezen steegjes, oude trammetjes die je overal naartoe brengen, hippe barretjes op dakterrassen, en gezellige café’s en restaurantjes in overvloed, en dan heb ik het over onze bevindingen van één dag! ’s Avonds hebben we nog gezellig een drankje gedronken met Francesca, een vriendin van Carolien uit Amsterdam die nu in Melbourne woont. Kleine wereld…

We sliepen trouwens bij een stel die via internet hun logeerkamer verhuurt aan reizigers, en de jongen van het stel, Nico, bleek ook een Nederlander te zijn. Je komt ze ook overal tegen…

Ons volgende verblijf hadden we via dezelfde website gevonden. Na een aantal uren over slingerende B-wegen kwamen we aan bij de grote villa met ondergrondse garage van Ronelle waar wij onze eigen vleugel kregen, met in de zonnige tuin een heus zwembad. Met een glas bubbels in de hand langs het zwembad besloten we al gauw om nog een extra nachtje te blijven, zodat we de volgende dag ook nog van dit vakantieplekje konden genieten. Onze gastvrouw hield ook wel van gezelligheid en lekker eten, dus kregen we ook nog een Italiaanse pasta en kaasplankje voorgeschoteld mmmmm.

Uiteindelijk was het na 2 nachtjes genieten toch weer de hoogste tijd om onze trip te vervolgen naar de Snowy Mountains. Hoewel het er wat frisser was (graadje of 18) lag er deze tijd van het jaar geen vlokje sneeuw, maar stonden wel overal borden langs de weg voor sneeuwkettingen- en skiverhuur wat wel een grappig contrast was met de 44 graden van een paar dagen terug.

Het was er mooi, maar omdat er verder niet veel gebeurt buiten het wintersportseizoen reden we de volgende dag door naar de hoofdstad Canberra. Hier konden we bij Harry en Monique, vrienden van Carolien’s ouders, logeren wat erg fijn en gezellig was. We werden heel gastvrij onthaald en hebben lekker weer even kunnen koken, wasje doen, hun jonge hond Mikkel uitgelaten en gezamenlijk barbecueën Ze gaven ons ook veel tips over alles wat we in Canberra konden zien. We hebben onze huurauto daar direct ingeleverd en konden hun fietsen lenen om de stad te verkennen.

26 Januari was het hun nationale feestdag Australia Day en begonnen we om 8 uur al met een gesponsord ontbijt in het park. Slechts een bijdrage van 1 of 2 dollar werd gevraagd voor een goed doel, en we kregen worstjes van de barbecue op witbrood, 2 stuks fruit, yoghurt en een (chocolade)melkdrank. Net als de ozzies hadden ook wij een kleedje meegenomen om op te zitten en naar de live optredens te kijken. Maar wat bleek nou, het was voornamelijk een familie aangelegenheid met entertainment voor de kindjes en tussendoor wat nationalistische praatjes. Na verderop in het park een militair vertoon bekeken te hebben waarbij 21 kanonschoten gelost werden, de vlag werd gehesen en drie straaljagers overvlogen, hadden we wel weer genoeg nationalisme gezien. Eigenlijk hadden we ons een soort Koninginnedag voorgesteld, maar daarin hadden we ons dus een beetje vergist. It’s all part of the adventure zoals ze hier zeggen.

Na vijf dagen een fijn thuis gehad te hebben bij Monique en Harry en de hond Mikkel in Canberra zijn we in 3,5 uur met de Greyhound bus naar Sydney gegaan. Meteen zijn we naar de beroemde haven met de Harbour bridge en het operagebouw gegaan. Dat vond ik toch wel indrukwekkender dan ik had verwacht! Het was daar zo mooi aan het water met een strak blauwe lucht erboven en allemaal mooie gebouwen en boten overal. Ook zijn we nog een stuk de Harbour Bridge opgelopen waarvandaan we een nog mooier uitzicht hadden op het operagebouw, en daarna hebben we wat gedronken op een rooftop bar in een heel oude wijk aan de haven. Wat een stad, en wat een leven…

De volgende dag hebben we de ferry genomen en konden we de hoogtepunten van de stad nog eens vanaf het water bekijken. We vaarden naar Manly, een landtong aan de monding van de haven met een aantal mooie strandjes. Ook de volgende dagen hebben we nog een hele rits baaitjes en strandjes ontdekt waar we volop van genoten hebben. Nooit geweten dat er zoveel super mooie strandjes zijn in en om Sydney!

Voor de laatste twee nachten konden we weer bij Harry terecht, ditmaal niet in Canberra maar in Sydney! Zijn moeder had daar een mooi huis maar is helaas overleden, en hij ging voor een paar dagen daar naartoe voor wat onderhoud aan de tuin etc, en zodoende konden wij daar de laatste twee nachten komen logeren! De laatste avond zijn we met z’n drieën het centrum ingegaan voor de Chinees nieuwjaar parade en hebben we vooraf lekker chinees gegeten. Al met al een mooie afsluiting van weer een mooi deel van onze trip! Nogmaals dank Harry en Monique.

De volgende ochtend zijn we door Harry naar het vliegveld gebracht, en na 3,5 uur vliegen werden we door Ellis, de nicht van Guido, in Auckland (Nieuw-Zeeland) weer opgehaald! Op dit moment zitten we lekker op de bank bij Ellis en Paul in hun mooie landelijk gelegen huis, en kunnen we weer rustig plannen maken voor onze trip door dit mooie land.

Tot de volgende keer!